Μια φορά, ένας βασιλιάς ήθελε να παντρέψει την κόρη του.
και διοργάνωσε στο παλάτι του ένα χορό για να βρει η κόρη
του τον κατάλληλο άντρα για να παντρευτούν.
Ο βασιλιάς είχε πει στους υποψήφιους γαμπρούς ότι
αυτός που θα φέρει το μεγαλύτερο δώρο στην κόρη του,
αυτός θα την παντρευτεί.
Οι υποψήφιοι γαμπροί, ψάχνανε να βρούνε ένα δώρο
που θα ήτανε μεγάλης αξίας αλλά και που θα εντυπωσίαζε
τον βασιλιά, και έτσι θα παντρευόταν την κόρη του, αλλά
και θα παίρνανε και το βασίλειο όταν θα πέθαινε ο βασιλιάς.
Ο πρώτος που πήγε στον χορό, έφερε για δώρο μια ολόχρυση
προτομή του βασιλιά.
Ο δεύτερος, έφερε για δώρο ένα σεντούκι γεμάτο χρυσό και
διαμάντια.
Και ο τρίτος πήγε χωρίς να φέρει τίποτα.
τότε ο βασιλιάς γεμάτος απορία, τον ρώτησε τι δώρο έφερε
για να δει αν είναι ικανός για την κόρη του.
Και τότε ο <<τρίτος>> με περίσσιο θάρρος του αποκρίθηκε
τίποτα, μόνο την <<αγάπη>> μου και την φροντίδα μου!
Η ώρα περνούσε, και ο βασιλιάς έπρεπε να αποφασίσει
Ποιον θα κάνει γαμπρό της κόρης του.
Έτσι ο βασιλιάς, αποφάσισε και είπε ότι για άντρα της κόρης του,
Θα κάνει τον <<τρίτο>>, γιατί <<τα πλούτη και ο χρυσός, δεν
θα της λείψουν πότε. Αυτά τα έχει ήδη και θα τα έχει για πάντα,
αυτό που της λείπει, είναι ένας άντρας που θα την αγαπάει και θα
την φροντίζει μέχρι το τέλος της ζωής της.>>
