Οι δύο τριανταφυλλιές

Μια φορά ο έρωτα, όπως μοίραζε απλόχερα τα βέλη του,
κατά λάθος ρίχνει ένα βέλος ανάμεσα σε δύο τριανταφυλλιές,
που ήτανε δίπλα, δίπλα.
Έτσι οι δύο τριανταφυλλιές, ερωτευτήκανε.
Αλλά η απόσταση, ήταν πάρα πολύ μεγάλη και δεν μπορούσανε
να ακουμπήσει η μια την άλλη.
Ο καιρός περνούσε και ερχότανε η άνοιξη. Οι δύο ερωτευμένες
τριανταφυλλιές, μη χάνοντας χρόνο, άρχισαν να ανθίζουν όλο
και περισσότερο και να μεγαλώνουν τα κλαδιά τους, για να
μπορέσουνε να αγκαλιαστούνε.
Ήρθε η άνοιξη, αλλά τα κλαδιά δεν έλεγαν να μεγαλώσουν τόσο,
ώστε να μπορέσουν να αγκαλιαστούνε.
Έφτασε το φθινόπωρο και οι δύο ερωτευμένες τριανταφυλλιές
δεν είχαν ενωθεί, αλλά η φλόγα από αγάπη που έκαιγε τις καρδίες
τους, δεν έλεγε να σβήσει.
Ένα βράδυ που έκανε πάρα πολύ κρύο, και πέρναγε από εκεί
ένας άνεμος.
Τότε, φωνάζει η μια τριανταφυλλιά τον άνεμο, και του ζητάει
αν μπορεί να φυσήξει λίγο πιο δυνατά, για να μπορέσουν να
ακουμπήσουνε με τα κλαδιά η μία την άλλη, μιας και αγαπιούνται
τόσο πολύ, αλλά δεν μπορούν να αγκαλιαστούνε.
Ο άνεμος συμφώνησε και άρχισε να φυσάει.
Όσο ποιο δυνατά φυσούσε ο άνεμος, τόσο ποιό κοντά φτάνανε τα
κλαδιά τους. Μέχρι σε κάποια στιγμή ακουμπάει το ένα το άλλο.
Οι δύο τριανταφυλλιές βγάλανε μια κραυγή πόνου και ζητήσανε από
τον άνεμο να σταματήσει, μιας και είχανε τρυπηθεί η μια, με τα αγκάθια
της αλληνής.
Τότε ο άνεμος σαν ποιο σοφός και πολυταξιδεμένος είπε στις δύο τριανταφυλλιές:
<< Ο έρωτας πονάει, δεν είναι παιχνίδι.>>
Β.Β.

Ο απαγορευμένος καρπός

Όταν ο Αδάμ είδε για πρώτη φορά την Εύα στον παράδεισο , κάτι
ένοιωσε μέσα του, και αμέσως έτρεξε να ρωτήσει τον Θεό τι
ήταν αυτό το συναίσθημα που ένοιωσε για την μέχρι τότε άγνω-
στη κοπέλα που ζούσε μαζί του στο παράδεισο.

Τότε ο Θεός του απάντησε:

<< Αυτό που ένοιωσες, για την κοπέλα Αδάμ, το λέμε αγάπη.
Είναι ότι πιο όμορφο υπάρχει στη γη, και θα υπάρχει για πάντα.
Ο άνθρωπος θα σκέφτεται με βάση την αγάπη, θα δουλεύει με
βάση την αγάπη και θα κάνει πολλά πράγματα με βάση την αγάπη.
Αλλά αν δεν την χειριστεί καλά, μπορεί να γίνει καταστροφική
γι’ αυτόν. >>

Με το πέρασμα του καιρού, ο Αδάμ αγαπούσε όλο και περισσότερο
και την Εύα και θα έκανε τα πάντα για να την βλέπει να είναι χαρού-
μενη .
Έτσι μια μέρα η Εύα ζήτησε από τον Αδάμ να δοκιμάσει τον καρπό
ενός δέντρου που ο Θεός τους είχε απαγορεύσει να φάνε. Ο Αδάμ
μη θέλοντας να χαλάσει το χατίρι της Εύας, δοκιμάζει.
Μέσα σε λίγα λεπτά ο ουρανός άρχισε να σκοτεινιάζει, η γη να ανοί-
γει στα δύο και ο δρόμος προς την κόλαση να είναι πια φανερός.
Τότε ο Αδάμ έστρεψε το κεφάλι του προς τον ουρανό και είπε:

<< Γιατί γίνανε όλα έτσι Θεέ μου? Εγώ από ΑΓΑΠΗ το έκανα.>>
Β.Β.

Το λιοντάρι της ζούγκλας

Μια φορά σε έναν ζωολογικό κήπο, φέρνουν ένα λιοντάρι από την
ζούγκλα, για να φέναιτε στο κοινό πιο αληθηνή η συμπεριφορά
των ζώων.
Τα λιοντάρια του ζωολογικού κήπου, συζητούσαν μεταξή τους, για
την παράξενη συμπεριφορά του νέου λιονταριού. Και απορούσανε
γιατί δεν είναι ευτηχισμένο στον ζωολογικό κήπο, αφού όλοι οι υ-
πάλιλοι τους δώνανε ότι θέλανε, για να είναι ευτιχισμένοι.
Έτσι μια μέρα αποφασίσανε να πάνε να το ρωτήσουνε.
Όταν το ρωτήσανε, αυτό τους αποκρίθηκε:
<<Πως μπορώ να είμαι ευτιχισμένος εδώ; Ούτε χόρο μεγάλο για να
τρέξω έχει, ούτε άλλα ζώα, για να κυνηγήσω για να φάω.>>
Τα άλλα ζώατον κοιτούσανε απορημένα. Γιατί στον ζωολογικό Κήπο,
δεν χεριάζετε, να κυνηγάνε για να φάνε, αλλά ούτε τίποτα άλλο από
όσα έλεγε, χρειαζόταν να κάνουνε. Γιατί τα είχανε όλα έτοιμα.
Στην συνέχια τον ρωτήσανε για το πώς είναι η ζωή στην ζούγκλα.
Όταν τους εξήγησε, τα περισσότερα λιοντάρια το βρήκανε πολύ
Βάρβαρο, και ευχαριστούσαν τον θεό που γεννήθηκαν στον ζώο-
λογικό κήπο.
Τότε το λιοντάρι από την ζούγκλα τους είπε:
<<Το ότι γεννηθήκατε εδώ, και μάθατε να ζείτε εδώ, δεν συμένη ότι
εδώ είναι η θέση σας, ότι εδώ, έπρεπαι να ζούνε όλα τα λιοντάρια.
Η φύση των λιονταριών είναι στην ζούγλα, και όχι στους ζωολογικούς
Κήπους. Αλλά, επιδή σας μάθανε να ζήτε έτσι, και να πιστεύετε ότι αυτό
είναι το σωστό, δεν πάει να πεί πάντα ότι έτσι είναι.>>

Ότι σου λένε να κάνεις κάτι, γιατί είναι το σωστο, εσύ πρίν το κάνεις,
βεβαιώσου ότι είναι το σωστό.
{ πίστευε , και μη ερεύνα }--------{ πίστευε και μη , ερεύνα }
Β.Β.

Ο σκύλος και η γάτα

Μια μέρα, συναντώνται δύο φίλοι τυχαία στον δρόμο.
Ο πρώτος κρατάει μια γάτα στην αγγαλιά του και ο δε-
ύτερος έχει ένα σκύλο μαζί του. Εκεί που τα λέγανε οι
φίλοι, η κουβέντα πάει στον λόγο για τον οποίο έχει
ο καθένας κατοικίδιο του.
Ενώ οι φίλοι συζητάγανε τους διάφορους λόγους για
Τα κατοικίδια, ο πρώτος με την γάτα λέει ότι η γάτα
Είναι πιο έξυπνη από την σκύλο και γι’ αυτό το λόγο
του αρέσει περισότερο. Ο άλλος με τον σκύλο μη θέ-
λωντας να το δεχτεί αυτό του λέει να του δώσει ένα
παράδηγμα.
Τότε αυτός με την γάτα του λέει:
<< Ο σκύλος, βλέπει τον άνθρωπο που τον ταίζει, τον
φροντίζει, τον πάει βόλτα, και ότι άλλο θέλει του το
κάνει. Άρα σκέφτετα,ι ο ανθρωπος, είναι θεός και τα
κάνει όλα αυτά για εμένα.
Ενώ η γάτα βλέπει τον άνθρωπο που την ταίζει, την
φροντίζει, την πάει βόλτα, και ότι άλλο θέλει της το
κάνει. Άρα σκέφτεται, είμαι θέα και γι’ αυτό μου τα
κάνει όλα αυτά ο άνθρωπος.>>
Β.Β

Η αγαπη ολους τους βρισκει

Η Ελίζα, στα δεκαοχτώ της χρόνια αποφάσισε να
Φύγει από το μικρό χωριό της για να βρει τον
Έρωτα της ζωής της.
Σε μία μεγαλύτερη πόλη πια η Ελίζα, αρχίζει να αναζητάει
Το άλλο της μισό. Έχει κάνει φίλες, έχει πάει σε οτιδήποτε
Εκδηλώσεις, για να δει και να γνωρίσει κόσμο, ώστε να
Βρει τον κατάλληλο άντρα γι’ αυτήν.
Όλα αυτά βέβαια, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Έτσι αποφά-
Σησε να φύγει και από αυτήν την πόλη και να πάει κάπου
Αλλού.
Αλλά και στη άλλη πόλη τίποτα, δεν μπορούσε να βρει αυτό
Που έψαχνε. Και ο καιρός περνούσε, και η τότε δεκαοχτάχρονη
Ελίζα πια έχει φτάσει στα σαράντα χωρίς να βρει τον
Άντρα που θα ήθελε να ζήσει την υπόλοιπη ζωή της.
Έτσι απογοητευμένη τα παρατάει όλα και γυρίζει πάλι
Στο μικρό χωριό της.
Μια πολλή ζεστή και ηλιόλουστη μέρα πήγε μια βόλτα
Στην κορυφή του βουνού που ήταν χτισμένο το χωριό της,
Για να απολαύσει το απέραντο μεγαλείο της φύσης.
Καθώς χάζευε καθισμένη σε ένα κιόσκι που υπήρχε
Εκεί, πλησιάζει ένας Ιταλός τουρίστας και την ρωτάει
Διάφορα για το βουνό που βρίσκονται.

Αυτός ο Ιταλός τουρίστας έμελε να είναι και ο έρωτας
Της ζωής της, καθώς γνωριστήκανε, ερωτευθήκανε και
Μετά από ένα χρόνο παντρευτήκανε .
Β.Β.